Een avontuur in het Buurserzand

De regenwaarschuwing
Vanmorgen keek ik op Buienradar en het zag er niet veelbelovend uit; regen, regen en nog eens regen, de hele dag door. Alleen in het Oosten zou het misschien ietsje langer droog blijven, tot eind van de middag. En laat nou precies dat deel van mijn verlanglijstje heel erg hoog op mijn agenda staan: het Buurserzand! Dus ik dacht: “Laat ik het erop wagen.”

Onverwacht droog in Twente
En wat gebeurde er? Het bleef de hele middag, op een paar lichte spetters na, droog. Geen dikke buien, geen druppels in overvloed, gewoon een onverwacht droge, warme en zonnige middag. Het lijkt wel of zelfs de hemel dacht: “Ach, doe niet zo moeilijk, er komt een afvallig iemand uit Twente die het hart heeft verpand aan een ander deel van het land.”

Natuurparadijs in Overijssel
Boekelo ligt niet ver van Haaksbergen, in het mooie Overijssel. En geloof me, dat is een omgeving om je vingers bij af te likken: bos, heide en een indrukwekkend moerasgebied dat je het gevoel geeft dat je door een sprookje wandelt. Wat een fijne verrassing om juist hier de regen te ontwijken en volop te genieten van de natuur!

Avontuurlijk wandelen in de natuur
Ik liep over mooie paden, dwars door uitgestrekte heidevelden, door rustige bossen, langs open velden en kleine vennetjes. Maar ik moest wel oppassen dat ik op de paden bleef; in het moerasgebied was er namelijk gevaar voor drijfzand. En geloof me, dat wil je echt niet meemaken. Je zakt zo ver weg dat je een rietje nodig hebt om adem te kunnen halen en ik ken mezelf… Bovendien, rietjes heb ik niet bij me, dus ik houd me liever op het veilige pad!

Roofdier gespot
Halverwege de route kwam ik door een groot afgezet gebied, vol grote grazers en andere indrukwekkende wilde dieren. Door middel van een onheilspellend bord werd ik gewaarschuwd om de dieren vooral met rust te laten en voldoende afstand te houden, want je weet absoluut niet hoe ze reageren. Maar eerlijk? Ik heb geen enkele grote kudde gezien; geen apengezichten, geen zware vleeseters. Hoewel…. tot mijn grote verrassing leek er plotseling in de verte een soort pigment-afwijkende zwarte panter door het veld te sluipen. Een prachtige witte en zwarte verschijning, oh zo sierlijk en mysterieus!

De ultieme fotoshoot
Ik haalde meteen met trillende handen mijn camera tevoorschijn, klaar voor een spannende foto. Ik zoomde in, mijn hart bonkend in mijn keel, klaar om het ultieme wilde dier in mijn lens te vangen. En wat bleek? Het was geen panter, geen leeuw, geen exotisch roofdier… maar gewoon een wilde kat! Niet bepaald de grote roofkracht die ik had verwacht, maar welleswaar een beetje teleurgesteld, maakte ik er toch maar een foto van.

Roofvogel gespot
Een stukje verderop zag ik in de verte een steenarend op de grond rondstruinen. Ik pakte opnieuw snel mijn camera en maakte me klaar voor een episch bewijs. Ik zoomde in, mijn hart bonkte van spanning en ik wachtte op de ultieme pose van die indrukwekkende roofvogel. Maar wat bleek? Het was geen steenarend, geen adelaar, geen exotisch gevaarte… het was gewoon een fazant! Een mooie fazant, dat zeker, maar niet de majestueuze koning van de lucht waar ik op gehoopt had. Ach, toch leuk dat ik weer een foto heb.

Herinneringen aan vroeger
Als Twentenaar kwam ik in mijn jeugd hier regelmatig en nu voelde het als een warm weerzien met dit prachtige stukje natuur. Ik heb volop genoten van alles wat het Buurserzand en het buurrsermeertje te bieden hebben. Het bracht herinneringen aan het Aamsveen, dat tegen de Duitse grens ligt en dat ik zeker eens weer wil verkennen, wie weet dan ook met mijn wandelschoenen vol nieuwe energie!

Verliefd op Twente
Mijn hart blijft toch sterk verbonden met dat mooie Twentse land. Daar zit gewoon mijn ziel, tussen de bossen, de weilanden en die vriendelijke sfeer die je daar vindt. De hemel zij geprezen: ik ben weer helemaal verliefd op dit fijne stukje Nederland!